معنی شبانه روزی در لغت نامه دهخدا

منسوب به شبانه روز. شبانروزی.، - شاگرد شبانه روزی، شاگردی که درتمام ایام هفته مقیم مدرسه ای (که اختصاص بدین امر دارد یعنی دائمی است) باشد.، - مدرسه شبانه روزی، مدرسه و آموزشگاهی که روزان و شبان دائر باشد و شاگردان ترک آن نگویند

معنی شبانه روزی در فرهنگ فارسی معین

دارای فعالیت بی وقفه در تمام شب و روز. (? (شباهت (شَ هَ) شبیه بودن، مانند بودن

معنی شبانه روزی - جستجوی لغت در جدول جو

شبانه روزی

لغت نامه دهخدا

شبانه روزی

فرهنگ فارسی معین

شبان روز

شبانه روز، تمام ۲۴ ساعت، شب وروز

فرهنگ فارسی عمید

شبانه روز

تمام ۲۴ ساعت، شب وروز

فرهنگ فارسی عمید

شبانروزی

(شَ)

شبانه روزی. دائم. همیشگی. و رجوع به شبانروز شود:
ابر نوروزی و باران شبانروزی
نه عجب باشد اگر سبزه دمد ز آهن.
فرخی.
وزبند شبانروزی بیرون نکندشان
تا خون برود از تنشان پاک به یک بار.
منوچهری.
یمین تو به سخاوت چو ابر نوروز است
چنانکه باشد باران او شبانروزی.
سوزنی.
بخسبد شبانروزی از بیخودی
که خواب است بنیاد نابخردی.
نظامی.
ندانم نوحۀ قمری به طرف جویباران چیست
مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی.
حافظ